Buiten slapen
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Phily
28 Februari 2008 | Ghana, Accra
Soms heb ik het idee dat ik in een Hallmark of EO reclame terecht ben gekomen. Achterop de meeste auto's en bussen hier staan teksten. Ik heb er een paar voor jullie onthouden:
- No food for lazy men.
- Big shame to my ennemies
- God has final decission
- And the angels sing
- Who knows?
- Don't worry
Maar het allermooiste vind ik de bus waar aan de achterkant stond 'Patience will be rewarded' en op de voorkant 'time is money'
Dat is vast Ghanese humor!
Het zal jullie deugd doen te horen dat ik Het Veld tegenwoordig ook in het donker kan vinden. Liep ik een paar weken geleden nog compleet verdwaald te zijn op enkele meters van mijn compound (gelukkig weet iedereen waar de seleminga thuishoort), nu weet ik precies dat ik de varkensstal rechts moet passeren om de juiste boom aan mijn linkerhand tegen te komen zodat ik een grote steen en het volgende hutje weer rechts voorbij moet. Het is raar om steeds weer te ervaren hoe anders alles er in het donker uit ziet.
Een van de gehandicapte vrouwen lag pas in het ziekenhuis. Het wordt heel erg op prijs gesteld als je, als blanke docent, even langs gaat. Ik kan je vertellen dat je daar absoluut niet vrolijk van wordt! Hygiene is iets dat ze geloof ik niet erg hoog in het vaandel hebben, en de mistroostigheid en ellende komt je aan alle kanten tegemoet. Het dossier,waar met grote letters op staat dat het niet aan de patient mag worden gegeven, lag bij Sumaya op bed en werd door haar netjes aan ons overhandigt. We begrepen eruit dat ze longontsteking heeft en een hele zooi medicijnen kreeg. Nu weten we ook dat Sumaya 7 maanden zwanger is, en we vroegen haar dus of al die medicijnen niet slecht waren voor de baby. Het antwoord dat we kregen: "Nee, met de baby is alles goed. Het is mijn hart." "Je hart? Nee joh, je hebt een longontsteking. Maar al die antibiotica...de baby?" En weer was het antwoord dat met de baby alles goed is, dat haar hart het probleem is.
Van de vrijwilligers die in een ziekenhuis zijn geweest voor bv malaria (en dat zijn er veel meer dan je wilt weten)had ik al gehoord dat je bergen medicijnen krijgt. Voor alles wat ze op dat moment kunnen verzinnen krijg je wat mee, en dan nog een beetje extra voor de zekerheid.
Inmiddels is Somaya weer thuis, en hopelijk blijft het met de baby inderdaad goed gaan.
Slapen wordt steeds moeilijker.
Het is zo warm, dat ik niet eens meer probeer om in mijn hut te gaan slapen.In plaats daarvan begin ik om een uur of 9 buiten op 2 tegen elkaar geschoven houten banken. De rest van de familie ligt op matjes op de grond of is ergens heen. Om een uur of 12 wordt er meestal wel iemand wakker die dan iets gaat doen. Wassen, afwassen of wat dan ook. Soms komt er in de loop van de avond iemand langs. Dan wordt er even gebabbeld en de visite vertrekt weer. Iemand komt thuis, een ander gaat weg, en dat allemaal heel gewoon,zonder vragen en op de meest idiote tijden. En alles in het donker en tussen de slapende mensen door. Ik pas me aan. Ga soms om 9 uur slapen om dan om 11 uur ergens drums te horen en daar op af te gaan. Maar de banken zijn me te hard om de hele nacht op te kunnen liggen, dus ergens tussen 12 en 2 verdwijn ik naar binnen, naar mijn matras.Om daar vervolgens de rest van de nacht vanaf te drijven. Ik denk dat ik binnenkort de matras maar buiten neergooi.Want het gaat nog warmer worden is me al beloofd ...
- No food for lazy men.
- Big shame to my ennemies
- God has final decission
- And the angels sing
- Who knows?
- Don't worry
Maar het allermooiste vind ik de bus waar aan de achterkant stond 'Patience will be rewarded' en op de voorkant 'time is money'
Dat is vast Ghanese humor!
Het zal jullie deugd doen te horen dat ik Het Veld tegenwoordig ook in het donker kan vinden. Liep ik een paar weken geleden nog compleet verdwaald te zijn op enkele meters van mijn compound (gelukkig weet iedereen waar de seleminga thuishoort), nu weet ik precies dat ik de varkensstal rechts moet passeren om de juiste boom aan mijn linkerhand tegen te komen zodat ik een grote steen en het volgende hutje weer rechts voorbij moet. Het is raar om steeds weer te ervaren hoe anders alles er in het donker uit ziet.
Een van de gehandicapte vrouwen lag pas in het ziekenhuis. Het wordt heel erg op prijs gesteld als je, als blanke docent, even langs gaat. Ik kan je vertellen dat je daar absoluut niet vrolijk van wordt! Hygiene is iets dat ze geloof ik niet erg hoog in het vaandel hebben, en de mistroostigheid en ellende komt je aan alle kanten tegemoet. Het dossier,waar met grote letters op staat dat het niet aan de patient mag worden gegeven, lag bij Sumaya op bed en werd door haar netjes aan ons overhandigt. We begrepen eruit dat ze longontsteking heeft en een hele zooi medicijnen kreeg. Nu weten we ook dat Sumaya 7 maanden zwanger is, en we vroegen haar dus of al die medicijnen niet slecht waren voor de baby. Het antwoord dat we kregen: "Nee, met de baby is alles goed. Het is mijn hart." "Je hart? Nee joh, je hebt een longontsteking. Maar al die antibiotica...de baby?" En weer was het antwoord dat met de baby alles goed is, dat haar hart het probleem is.
Van de vrijwilligers die in een ziekenhuis zijn geweest voor bv malaria (en dat zijn er veel meer dan je wilt weten)had ik al gehoord dat je bergen medicijnen krijgt. Voor alles wat ze op dat moment kunnen verzinnen krijg je wat mee, en dan nog een beetje extra voor de zekerheid.
Inmiddels is Somaya weer thuis, en hopelijk blijft het met de baby inderdaad goed gaan.
Slapen wordt steeds moeilijker.
Het is zo warm, dat ik niet eens meer probeer om in mijn hut te gaan slapen.In plaats daarvan begin ik om een uur of 9 buiten op 2 tegen elkaar geschoven houten banken. De rest van de familie ligt op matjes op de grond of is ergens heen. Om een uur of 12 wordt er meestal wel iemand wakker die dan iets gaat doen. Wassen, afwassen of wat dan ook. Soms komt er in de loop van de avond iemand langs. Dan wordt er even gebabbeld en de visite vertrekt weer. Iemand komt thuis, een ander gaat weg, en dat allemaal heel gewoon,zonder vragen en op de meest idiote tijden. En alles in het donker en tussen de slapende mensen door. Ik pas me aan. Ga soms om 9 uur slapen om dan om 11 uur ergens drums te horen en daar op af te gaan. Maar de banken zijn me te hard om de hele nacht op te kunnen liggen, dus ergens tussen 12 en 2 verdwijn ik naar binnen, naar mijn matras.Om daar vervolgens de rest van de nacht vanaf te drijven. Ik denk dat ik binnenkort de matras maar buiten neergooi.Want het gaat nog warmer worden is me al beloofd ...
-
28 Februari 2008 - 15:40
Caro:
Prachtig verhaal weer! Arme jij...zo warm en dan houten bankjes..voordeel van je schuimrubber matras is natuurlijk wel dat het goed absorbeert en je het 's morgens lekker uit kunt wringen (-:Maar ik heb wel met je te doen.Ziekenhuis klinkt vreselijk...al die rottige pillen en dan zwanger..wat zijn wij ongelooflijk verwend als ik jouw verhalen lees en dan in gedachten al ons klagen over de gezondheidszorg...En je kweekt al kattenoogjes lees ik ...altijd handig als je een kat moet zoeken in 't donker!!! (((-:Dikke kus! -
28 Februari 2008 - 16:12
Sonja:
Ik ga nog medelijden krijgen met jou.Vind je gek dat je wegdrijft van je matras.met die hitte lig je daar op een zo'n rubber ding en dan in het donker lopen zoeken.heb je dan geen zaklantaarn?Maar je weet 't:
Patience will be rewarded!!
Ik geniet iedere keer weer van de foto's.Overigens 'n knappe vrouw die hostess. Even ander nieuws;
VERMISSING IN DE FAMILIE-SFEER.
visje bij het schoonmaken uit aquarium ontsnapt en door gootsteen gegleden.
Grey's Anatomy is weer begonnen.heb al voorstukjes gezien wat er verwacht wordt.Mooi joh......
Nou, Phil ga jij maar weer "werken".Ben je van al dat zweten en (weinig) eten inmiddels afgevallen?
Tot het volgend nieuws.Groetjes en dikke kus. Doei.
-
28 Februari 2008 - 20:35
Thea:
Ha die Phily,
Hoort dat stapelen ook bij jouw werk?? Lijkt me een mooi gezicht zo'n 'blanke' vrouw met een stapeltje drums op haar hoofd... hoeven ze niet eens vol te zijn. Al zou ik wel gaan oefenen met waterkannen, lijkt me wel een lekkere afkoeling als het misgaat en je het water over je heen krijgt. Je maakt wel weer een en ander mee he, leuk om te lezen, en wat grappig dat je die teksten op de bus vastlegt. Geniet nog maar lekker, maar maak niet alle zon op; wij willen ook wat!!!
Groetjes Thea -
29 Februari 2008 - 08:45
Cor D:
Hoi Phil, steeds weer een verrassing als jouw mail en de foto's binnen komen,genieten !! Blaas wat van die warmte hierheen, begrijp dat het niet echt lekker is maar toch... Bij de thd moest gister toch het kacheltje aan, maar het wordt steeds beter.De bollen in de bakken doen het al de rest volgt dan. Meis, dikke kus Cor -
29 Februari 2008 - 10:15
Anja:
he meis, zullen we die warmte een beetje delen, ik sotnd net buiten een sigaretje te roken met Otia, alletwee met kippenvel. Ik begrijp dat je tegen de tijd dat je weer naar huis komt, je blindelings daar je weg kunt vinden.
Geweldig weer je verhaal en de nieuwe foto's. ook weer helemaal leuk. Zo te lezen heb je het helemaal naar je zin en ik hoop ook dat het is wat je ervan verwachtte.
Liefs, Anja
-
29 Februari 2008 - 11:39
Fred:
Meid....dat jij gewoon buiten kunt slapen! Dat hoef ik hier op Bali niet te proberen....vliegjes en hondengeblaf maken dat ik binnenblijf, onder de propellor wel te verstaan. Alhoewel...vanochtend liep er een flinke rat over het transparante golfplaatdak van mijn doucheruimte. Gelukkig valt er niets voor hem te halen zodat de kans dat ie binnenwandelt heel klein is.
Tussen de laatste buien in het natte seizoen door is het heel errug benauwd zodat ik me heel langzaam beweeg. Dat wordt in Nederland wennen als het tempo er weer op gaat :o) Overigens, hier is het klimaat ook regelmatig onderwerp van gesprek in die zin dat de seizoenen een beetje door elkaar heenlopen. Hoe is dat bij jou ?
Enfin, zo te lezen ben je intussen aardig ingeburgerd en kun je bij die en gene een potje breken. Ik hoop voor je dat allerlei fysieke ongemakken jou bespaard blijven...ziekenhuis in Afrika is niet echt fijn, dat weten we (helaas) al jaren.
Qua sterke teksten kom ik hier voornamelijk banaliteiten op T-shirts tegen. Neem jij er dus vooral een paar mee naar huis, dan laat ik de t-shirts hier hangen...ok ?
-
29 Februari 2008 - 20:14
Raytje:
Heej..
ben dit onder werktijd aan t lezen, wij amuseren ons wel hor!!
Wat leer je van deze ziekenhuis ervaring....GEEN BABIES MAKEN!!!! -
01 Maart 2008 - 22:55
Ellen:
Hoi meis,wat een verhaal weer. En die hitte! Ik denk dat je het straks in Nederland heel erg plezierig zal vinden, ons klimaatje. Ja voor eventjes natuurlijk, want dan denk je weer Mmmm toch wel lekker die warmte. Trouwens weer erg mooie foto's. En gelukkig, dat je je ,,villaatje"in het donker kan vinden. Is toch wel gemakkelijk. Je zult maar in de verkeerde stappen!!! Brrr...wat een shock. Maar goed, jij bent al aardig gewend. En wat triest al die medicijnen. Hoop dat het goed gaat met de baby. Hier is het ,,ROT"weer. Bahhh.. afgelopen nacht weer storm. Nou, daar wordt je ook niet vrolijk van. Meis geniet er van. Ik kijk weer uit naar jouw volgende indrukwekkende bericht.
Heel veel liefs en een dikke kus
Ellenxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
