De kust langs.
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Phily
25 April 2008 | Ghana, Cape Coast
De laatste avond in de Hide Out Lodge liep er een grote triljoenpoot door de kamer toen Eveline en ik binnen kwamen. Spinnen, kakkerlakken, muizen en slangen doen me niks, maar wriemelende beestjes ... daar kan ik echt niks mee! Eveline moest er ook niets van hebben, maar gelukkig kwam Ingrid er ook al aan. Voordat we de deur weer openden vertelden we haar wat ze kon verwachten. Of zij het beest dan kon vangen? Ze ging het proberen, zei ze dapper. De deur zwaaide open ... we stapten alledrie naar binnen, Ingrid in het midden ... en toen ... gilde Ingrid het hardst en trappelde er ook nog bij! De triljoenpoot (minstens) rende onder het bed en we hebben hem niet meer terug gezien. Hoewel Ingrig en Eveline midden in de nacht rechtop in bed zaten om met hun zaklantaarn op het plafond te zoeken.
De volgende dag gingen Eveline en ik naar Elmina. De eerste tro-tro moest aangeduwd worden, dus dat begon al goed. Elmina kreeg zijn naam, Al mina (de mijn) van de Portugezen, om zijn goud. Hoewel anderen weer zeggen dat de Arabieren het el mina, de haven noemden. In ieder geval is het een vissersplaatsje met een drukke en kleurrijke haven, een Nederlands kerkhof, een fort en een kasteel.Het kasteel staat op een rotsheuvel, is het oudste koloniale gebouw in West Afrika en werd door de Nederlanders gebruikt in de tijd van de slavenhandel.
Nadat we een rondje door het dorp hadden gelopen en heel veel foto's hadden gemaakt van de haven, de mensen en de bootjes liepen we het kasteel in. De kerkers waar de slaven gevangen werden gehouden (de mannen en de vrouwen apart)zijn klein en benauwd.
Ik lees dat 1 op de 3 slaven lang genoeg leefde om verscheept te worden. De meeste stierven in deze kerkers. Omdat er veel, heel veel slaven in een kerker werden gezet, de ventilatie en de hygiene slecht was,om over het eten nog maar niet te spreken.
Naast de mannenkerker was het munitiemagazijn. Als daar iets lekte, kwamen de chemicalien door het luchtgat de kerker in en stierf iedereen. De urine en faeces, en bij de vrouwen het menstruatiebloed, lag overal op de grond omdat er geen bewegingsvrijheid was. Sommige vrouwen waren al snel zo zwak dat ze, als ze in het midden van een kerker lagen, niet eens meer naar een zijkant konden komen. Ze stierven en het duurde soms lang voordat de lijken weg werden gehaald.
De deur waardoor de slaven de boten op gingen heet 'the door of no return'. Iedereen die daar doorheen ging wist dat hij of zij Afrika nooit meer zouden zien.
Om maar even op een gezellig onderwerp door te gaan: het was ons al een paar keer opgevallen dat we op zaterdag zoveel mensen zagen die in het zwart waren gekleed. Hele bijeenkomsten zagen we, met zwart/witte balonnen en slingers soms. Eens nagevraagd en ja, zaterdag is hier de begrafenisdag. Lekker als je op maandag overlijdt. :-(
Na Elmina reden we de volgende dag door naar Cape Coast. De hele kustlijn werd vroeger trouwens 'white man's grave' genoemd omdat de meeste blanken heel
snel na aankomst overleden aan malaria of gele koorts.
Ook in Cape Coast hebben we het kasteel en de kerkers bezocht. Deze waren nog indrukwekkender dan in Elmina. Ook hier weer de drukte in de haven, de vrolijk gekleurde vissersboten en de woeste golven.
Hier weer sinds lange tijd een broodje ei met een beker Milo (warme chocolademelk)als ontbijt genomen. Alleen jammer dat er een halve meter naast ons een vrouw vis zat schoon te maken. (Pa, deze vis stonk echt!)
Tijdens het reizen hier heb ik mijn naam trouwens veranderd in Felicia. Ik was er al snel achter dat me dat heel veel tijd en uitleg scheelde. Felicia, dat kennen ze wel. Lekker makkelijk.
Vanmorgen (vrijdag) vroeg opgestaan om naar Kakum National Park te gaan. Samen met twee andere Nederlands meisjes die we 'kennen' uit Tamale en die we gisteren ineens tegenkwamen in de chopbar waar we zaten te eten. (De bananen pancakes met Fan ice van 'be nice & rich' zijn absoluut een omweg waard!)
In Kakum hebben we over 330 meter touwbrug gelopen, die tussen 7 bomen hangt. De langste brug is 60 meter en hangt 40 meter boven de grond. En dat is hoog op zo'n wiebelding hoor!
Inmiddels zijn Eveline en ik in Winneba aangekomen. De bedoeling is dat we hier 2 nachten blijven voordat we naar Kokrobite beach gaan. Daar ga ik mijn laatste week doorbrengen, en Eveline gaat naar huis. Maar eerst staat morgen Apam met zijn Fort Leydsaamheid op de agenda.
De volgende dag gingen Eveline en ik naar Elmina. De eerste tro-tro moest aangeduwd worden, dus dat begon al goed. Elmina kreeg zijn naam, Al mina (de mijn) van de Portugezen, om zijn goud. Hoewel anderen weer zeggen dat de Arabieren het el mina, de haven noemden. In ieder geval is het een vissersplaatsje met een drukke en kleurrijke haven, een Nederlands kerkhof, een fort en een kasteel.Het kasteel staat op een rotsheuvel, is het oudste koloniale gebouw in West Afrika en werd door de Nederlanders gebruikt in de tijd van de slavenhandel.
Nadat we een rondje door het dorp hadden gelopen en heel veel foto's hadden gemaakt van de haven, de mensen en de bootjes liepen we het kasteel in. De kerkers waar de slaven gevangen werden gehouden (de mannen en de vrouwen apart)zijn klein en benauwd.
Ik lees dat 1 op de 3 slaven lang genoeg leefde om verscheept te worden. De meeste stierven in deze kerkers. Omdat er veel, heel veel slaven in een kerker werden gezet, de ventilatie en de hygiene slecht was,om over het eten nog maar niet te spreken.
Naast de mannenkerker was het munitiemagazijn. Als daar iets lekte, kwamen de chemicalien door het luchtgat de kerker in en stierf iedereen. De urine en faeces, en bij de vrouwen het menstruatiebloed, lag overal op de grond omdat er geen bewegingsvrijheid was. Sommige vrouwen waren al snel zo zwak dat ze, als ze in het midden van een kerker lagen, niet eens meer naar een zijkant konden komen. Ze stierven en het duurde soms lang voordat de lijken weg werden gehaald.
De deur waardoor de slaven de boten op gingen heet 'the door of no return'. Iedereen die daar doorheen ging wist dat hij of zij Afrika nooit meer zouden zien.
Om maar even op een gezellig onderwerp door te gaan: het was ons al een paar keer opgevallen dat we op zaterdag zoveel mensen zagen die in het zwart waren gekleed. Hele bijeenkomsten zagen we, met zwart/witte balonnen en slingers soms. Eens nagevraagd en ja, zaterdag is hier de begrafenisdag. Lekker als je op maandag overlijdt. :-(
Na Elmina reden we de volgende dag door naar Cape Coast. De hele kustlijn werd vroeger trouwens 'white man's grave' genoemd omdat de meeste blanken heel
snel na aankomst overleden aan malaria of gele koorts.
Ook in Cape Coast hebben we het kasteel en de kerkers bezocht. Deze waren nog indrukwekkender dan in Elmina. Ook hier weer de drukte in de haven, de vrolijk gekleurde vissersboten en de woeste golven.
Hier weer sinds lange tijd een broodje ei met een beker Milo (warme chocolademelk)als ontbijt genomen. Alleen jammer dat er een halve meter naast ons een vrouw vis zat schoon te maken. (Pa, deze vis stonk echt!)
Tijdens het reizen hier heb ik mijn naam trouwens veranderd in Felicia. Ik was er al snel achter dat me dat heel veel tijd en uitleg scheelde. Felicia, dat kennen ze wel. Lekker makkelijk.
Vanmorgen (vrijdag) vroeg opgestaan om naar Kakum National Park te gaan. Samen met twee andere Nederlands meisjes die we 'kennen' uit Tamale en die we gisteren ineens tegenkwamen in de chopbar waar we zaten te eten. (De bananen pancakes met Fan ice van 'be nice & rich' zijn absoluut een omweg waard!)
In Kakum hebben we over 330 meter touwbrug gelopen, die tussen 7 bomen hangt. De langste brug is 60 meter en hangt 40 meter boven de grond. En dat is hoog op zo'n wiebelding hoor!
Inmiddels zijn Eveline en ik in Winneba aangekomen. De bedoeling is dat we hier 2 nachten blijven voordat we naar Kokrobite beach gaan. Daar ga ik mijn laatste week doorbrengen, en Eveline gaat naar huis. Maar eerst staat morgen Apam met zijn Fort Leydsaamheid op de agenda.
-
25 April 2008 - 17:59
Fred:
Nou vooruit dan maar : GeFeliciateerd met je hernoeming! Dat je maar lang en gelukkig mag zijn tussen triljoenpoten (hoeveel nullen zijn dat ?), ouwe vis, heel veel lieve kindertjes en wc-veldjes. Dat wordt lekker omschakelen als je weer thuis bent en waar je een grijzharige insectenjager in fulltime dienst hebt rondlopen.
Gave verhalen breng je hoor, zoals over die hangbrug...'k ben jaloers op je. Geniet maar lekker verder daar, maak je dagen lang en vol met mooie ervaringen ! -
28 April 2008 - 10:01
Ellen:
Nou nou, wat een mooi verhaal meis. Ik waande mij bij de geschiedenisles. Vond ik vroeger altijd al helemaal geweldig, dus.. Heerlijk zo op de maandagmorgen. Geweldig allemaal. Echter, die spin!!!! Oh nou ik zou de kriebels ook krijgen. Bahhh.... maar zo te lezen, heb je het overleefd. Haha.... je moet een boek gaan uitgeven. Lees je in een adem uit!Hoop, dat je lekker gaat uitrusten in je vrije week. Heerlijk om dan van jou je verhalen te horen als je weer in ons kikkerlandje terug bent. Goed?
Geniet er nog van, voordat je weer naar de bewoonde hectische wereld terug komt.
Dikke kus
Ellen -
01 Mei 2008 - 00:34
Levina:
He Phily alias Felicia, heb vannacht (yes, bij Sensoor) bijna al je verhalen gelezen, ben wederom danig onder de indruk. Wat moet dat als je weer thuis komt een omschakeling voor je worden! En wat breng je een schat aan herinneringen en ervaringen mee, nauwelijks voor te stellen. Mooie foto's ook, kortom onder de indruk dus....Durf haast niet te zeggen dat ik een weekje naar Turkije ga....
Geniet nog met volle teugen Phily, die laatste weken. Groetjes en wie weet komen we elkaar weer ergens tegen (op het thd/sensoor-feest mss?)
Tot dan.
-
01 Mei 2008 - 11:03
Sonja:
ja,eindelijk weer een reactie van mij.Ik ben zo onder de indruk van al je verhalen dat ik eigenlijk té veel vragen heb maar dat bewaren we maar als je weer thuis bent.Nog effe dan is het zover hè? Kijk je er toch naar uit weer thuis te zijn? of is dat een stomme vraag na al die avonturen van je? Tenminste, je komt toch wel naar huis hè??????Nou, Felicia tot heel gauw maar (gelukkig voor ons)dan zijn we ook weer opgelucht als je weer veilig thuis bent.Groetjes en kusjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
