Een geit in mijn tas.
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Phily
01 Mei 2008 | Ghana, Kokrobite
Ergens vorige week (ik ben de dagen een beetje kwijt vrees ik) namen we tro-tro nummer zoveel naar Apam. Onderweg zagen we een begrafenisstoet (dat betekent dus dat het zaterdag was!).Een rij mensen in zwart/rode kleding, zingend en handen klappend, met de kist in hun midden op een paar sterke schouders. Een eindje verder een compleet blote man die op zijn gemakje langs de weg liep. Nu zie je hier regelmatig een 'mad man' langs de weg, maar die hebben altijd wel iets van kleding aan. Vaak met grote scheuren op strategische plaatsen, maar toch. Zo niet deze. En hoewel ze hier vrij makkelijk met bloot omgaan, vraag ik me toch af hoe lang deze man al zo loopt en of niemand daar nu aanstoot aan neemt of hem kleding geeft.
In Apam lieten we ons door een taxi naar fort Leydsaamheid brengen. Want het was "far-far and a bump-bump road" Nou, het was van alles maar een road kun je het niet noemen! Maar goed, het fort stond bovenop een heuvel en had daardoor een schitterend uitzicht op het dorp en de haven aan de ene kant, en het strand aan de andere kant. In de schaduw kreeg een klein groepje kinderen les. De deur werd speciaal voor ons open gemaakt zodat we ook de binnenkant konden bezichtigen. Nu was er niets te zien dan kale muren, maar hier was het uitzicht zelfs nog mooier.
Nadat we ons hadden vergaapt aan het uitzicht en van de rondlopende kinderen een dansje hadden geleerd liepen we terug naar beneden. Overal werden we nageroepen: "Obruni, what's your name?" "Obruni, how are you?" Braaf gaven we iedere keer antwoord, maar als we een tegenvraag stelden (and what is your name/ and how are you) kregen we zelden antwoord. Dat komt omdat ze een zinnetje opdreunen maar geen idee hebben wat ze nu eigenlijk zeggen. Het is gewoon iets dat je roept tegen de obruni.
Weer terug in Winneba lagen we eventjes een uurtje aan het strand. Al heel snel kwam er een man naar ons toe. Zijn vriend wilde graag vrienden worden met witte vrouwen. Ja hoor, tuurlijk, maar nu niet. Kom morgen maar. Op de terugweg ging mijn slipper stuk en moest ik dus op 1 blote voet verder. Erg lekker op die scherpe kiezels!
De volgende dag weer een tro-tro gevonden die ons naar Kokrobite zou brengen. De grote rugzakken gingen achterin, maar daar stond al een geit. Geen probleem. Geit een beetje opgeschoven en rugzakken erbij. En nu maar hopen dat het beest geen honger heeft! In Kokrobite (ligt vlakbij Accra dus da's lekker makkelijk voor als ik naar het vliegveld moet) had ik een kamer geboekt bij Big Milly's Backyard. Het is een basic resort met een hoog rasta gehalte. Wel gezellig als je je niet stoort aan de wolken wiet die af en toe voorbij komen. Tot mijn verbazing zat Stuart daar voor zijn hutje. Nog gezelliger!
's Morgens wilde ik water uit de put halen voor mijn bucketshower, valt de emmer van zijn hengsel! Oeps! Maar met een beetje vissen met het losse hengsel aan een touw had ik 'm al snel weer te pakken.
Eveline is inmiddels naar huis, Stewart is naar Accra voor het voetballen en ik heb een nieuw vriendje gemaakt. Een 26 jarige Fin die verliefd achter me aan huppelt en me de 1e avond al vroeg of ik de nacht met hem wilde doorbrengen. Haha, daar moest ik vreselijk om lachen. En verder maak ik praatjes met het personeel en de rest van de gasten, hoewel dat er niet zoveel zijn op het moment. 's Morgens lig ik een uurtje of 3 op het strand en 's middags lig ik ergens languit op een bank een boek te lezen of naar de regen te kijken. Heel relaxed, maar vandaag moest ik even naar Accra. Te veel ontspanning is niet goed voor een mens. Oftewel: ik verveelde me dood!
Nog een paar dagen en dan zit mijn tijd hier er weer op.
Foto's plaatsen gaat bijzonder traag hier in dit cafe. Helaas ... misschien binnenkort nog ergens anders.
In Apam lieten we ons door een taxi naar fort Leydsaamheid brengen. Want het was "far-far and a bump-bump road" Nou, het was van alles maar een road kun je het niet noemen! Maar goed, het fort stond bovenop een heuvel en had daardoor een schitterend uitzicht op het dorp en de haven aan de ene kant, en het strand aan de andere kant. In de schaduw kreeg een klein groepje kinderen les. De deur werd speciaal voor ons open gemaakt zodat we ook de binnenkant konden bezichtigen. Nu was er niets te zien dan kale muren, maar hier was het uitzicht zelfs nog mooier.
Nadat we ons hadden vergaapt aan het uitzicht en van de rondlopende kinderen een dansje hadden geleerd liepen we terug naar beneden. Overal werden we nageroepen: "Obruni, what's your name?" "Obruni, how are you?" Braaf gaven we iedere keer antwoord, maar als we een tegenvraag stelden (and what is your name/ and how are you) kregen we zelden antwoord. Dat komt omdat ze een zinnetje opdreunen maar geen idee hebben wat ze nu eigenlijk zeggen. Het is gewoon iets dat je roept tegen de obruni.
Weer terug in Winneba lagen we eventjes een uurtje aan het strand. Al heel snel kwam er een man naar ons toe. Zijn vriend wilde graag vrienden worden met witte vrouwen. Ja hoor, tuurlijk, maar nu niet. Kom morgen maar. Op de terugweg ging mijn slipper stuk en moest ik dus op 1 blote voet verder. Erg lekker op die scherpe kiezels!
De volgende dag weer een tro-tro gevonden die ons naar Kokrobite zou brengen. De grote rugzakken gingen achterin, maar daar stond al een geit. Geen probleem. Geit een beetje opgeschoven en rugzakken erbij. En nu maar hopen dat het beest geen honger heeft! In Kokrobite (ligt vlakbij Accra dus da's lekker makkelijk voor als ik naar het vliegveld moet) had ik een kamer geboekt bij Big Milly's Backyard. Het is een basic resort met een hoog rasta gehalte. Wel gezellig als je je niet stoort aan de wolken wiet die af en toe voorbij komen. Tot mijn verbazing zat Stuart daar voor zijn hutje. Nog gezelliger!
's Morgens wilde ik water uit de put halen voor mijn bucketshower, valt de emmer van zijn hengsel! Oeps! Maar met een beetje vissen met het losse hengsel aan een touw had ik 'm al snel weer te pakken.
Eveline is inmiddels naar huis, Stewart is naar Accra voor het voetballen en ik heb een nieuw vriendje gemaakt. Een 26 jarige Fin die verliefd achter me aan huppelt en me de 1e avond al vroeg of ik de nacht met hem wilde doorbrengen. Haha, daar moest ik vreselijk om lachen. En verder maak ik praatjes met het personeel en de rest van de gasten, hoewel dat er niet zoveel zijn op het moment. 's Morgens lig ik een uurtje of 3 op het strand en 's middags lig ik ergens languit op een bank een boek te lezen of naar de regen te kijken. Heel relaxed, maar vandaag moest ik even naar Accra. Te veel ontspanning is niet goed voor een mens. Oftewel: ik verveelde me dood!
Nog een paar dagen en dan zit mijn tijd hier er weer op.
Foto's plaatsen gaat bijzonder traag hier in dit cafe. Helaas ... misschien binnenkort nog ergens anders.
-
01 Mei 2008 - 11:58
Sonja:
watte???? je verveel je dood???En je was even de tijd kwijt (toch geen tropenkolder hè) dus het wordt echt tijd dat je naar huis gaat.Lekker zonnen is het hier niet.Zonnetje schijnt wel maar er staat een frisse wind.Maar ja, kleurtje zal je wel niet nodig hebben.Black-beauty.tot heeeel gauw.kuskes -
01 Mei 2008 - 13:38
Fred:
Heeeej Obruni, houw ar joe (en houw is joer stolkur) ?
Dank je wel voor alweer een bijzonder inkijkje in het gewone Ghanese leven.
Ik heb je vandaag ingeschreven voor je herinburgeringscursus. Ik schat namelijk dat je toch een serieuze hechtingsstoornis zult hebben na deze voor jou zo heerlijke tijd in Ghana. Breng ajb wat zonnewarmte mee, mijn portie vanuit ZO-Azie is niet voldoende gebleken om Nederland warm te stoken.
Ik hoop dat je nog ergens een bijzondere afsluiting of feest gaat meemaken om er daarna nog lang van te kunnen nagenieten. Vanavond zal ik alvast proosten op je behouden thuiskomst begin volgende week, steek jij maar een Ghanese bolknak aan !
CU soon Felicia -
01 Mei 2008 - 19:50
Ellen:
Ha die Phily, jeetje, jij je dood vervelen? Hoe kan dat nou!!! Kan begrijpen, dat nix doen heel vreemd aan voelt, als je al die tijd zo in de weer bent met alles om je heen. Wat een verhaal weer. Wel een compliment hoor, die Fin!! Haha.... ik moest echt weer lachen. Ja meis, nog een paar dagen en dan weer de bewoonde wereld in. Zal wel een hele verandering zijn, maar het zal snel wennen hoor! Weer in je eigen luxe hut in Nieuwerkerk. Ik ben echt benieuwd naar alles. Nog veel plezier. Geniet volop. Dikke kus
Ellen -
02 Mei 2008 - 10:46
Caro:
Was weer ff genieten van je verhaal!xoxo -
02 Mei 2008 - 13:46
Ivonne:
Hey Phil,
Wat is dat nou, verveel je je gewoon? Kan ik me toch wel iets bij indenken hoor.
Geniet nog van de laatste dagen Ghana!
In Tamale alles nog hetzelfde, je kent het wel! Doei -
02 Mei 2008 - 19:06
Lucie:
Hoi Phily, als je thuis bent zal je je wel niet meer vervelen. Iedereen hangt aan je lippen om je in het echhie te horen en al je foto's en verhalen te bewonderen. Mooie tijd heb je gehad, maar Nederland heeft ook van alles, bv. je kinderen en kfamilie en je vele vrienden. Zelfs de zon is er op het ogenblik, morgen lekker naar Scheveningen. Ze beloven een heel weekeinde zon. See You soon. Lucie en Jan -
03 Mei 2008 - 17:07
Ineke:
je ziet, Lieve Phily, hier in Nederland hangen we straks aan je lippen, maar ook daar ben je een bijzonder persoon. En zo is het maar net! Goede terug reis, 't zal wel ff tegen vallen Nederland! Maar oke, het is nu een beetje mooi weer, en dat blijft de komende dagen zo. Speciaal voor jou, meis. Lieve groetjes! -
05 Mei 2008 - 16:28
Mieke Uit Holland:
Ha Phily,
Op dit moment ben je doende met je terugreis naar Holland en ik wens je een behouden aankomst. Dit zal na al die maanden zeker wennen zijn. ik had dit al na 2 mnd en eerlijk gezegd gaat het niet al te soepeltjes. Maar goed we doen het ermee. Ik heb je verhalen na vertrek uit Tamale gelezen en ik lees dat je een mooie tijd heb gehad met veel nieuwe ervaringen. Doe rustig aan hiero en wie weet tot ziens
Mieke -
05 Mei 2008 - 17:55
Ellen Ghana:
hey phily!
ik hoop dat je dit berichtje nog leest een hele fijne reis terug naar Nederland en geniet van al het lekkere eten, je wc en wasmachine!!! Ik heb bellenblaas uit kantoor meegenomen en naar je familie gebracht, dus is het toch nog aan gekomen.
Ik vond het erg gezellig in Tamale!
liefs ellen -
05 Mei 2008 - 17:55
Ellen Ghana:
ik vertrek zaterdag naar bolga en heb ook door je verhalen super veel zin gekregen (want eerst wilde ik eigenlijk niet weg uit Tamale.... herkenbaar?) -
06 Mei 2008 - 09:53
Anja:
nou meis nog een paar dagen en dan zit t er op. Fantastische verhalen en foto's, ik heb er van genoten. Dat ga ik missen hoor, die verslagen van jou. Maar goed binnenkort weer terug, dus ik hoop je gauw te zien om alles live van je te horen. Goede reis terug. liefs, anja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
