Afscheid
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Phily
03 April 2008 | Ghana, Accra
Afgelopen zaterdag heb ik de kinderen uit mijn gastgezin meegenomen naar het zwembad. Dat is een hele happening, want ze komen daar alleen als iemand ze meeneemt. Ik had gezegd dat ze om 10 uur klaar moesten staan omdat de taxi dan zou komen. We hebben nl niet genoeg fietsen voor iedereen. Maar toen we om 10 over 10 bij de weg kwamen (bepakt en bezakt met drinkwater en eten)stond er geen taxi te wachten. Dus ik Samson mijn fiets laten halen, erop gesprongen en naar de taxi standplaats gesjeesd. Daar stond de taximan nog gezellig met zijn collega's te kletsen. Ja, tuurlijk kwam hij er aan. Hij was toch nog maar 20 minuten te laat? Oja, Ghanatijd.
Dus met z'n achten in de taxi gepropt. Had in Nederland nooit gemogen, maar hier is dat heel gewoon.
Ze vonden het zo spannend dat ze de hele rit stil waren. En geloof me, zolang heeft dat nog nooit geduurd. Ik heb ze daar dan ook lekker mee geplaagd.
In het zwembad had iedereen snel zijn zwemkleding aan. Dat betekende voor de 3 kleintjes een onderbroekje (smoezelig en gescheurd), en voor de grote meisjes een
soort fietsbroekje onder iets wat voor een badpak door moet gaan. Zwemmen kunnen ze natuurlijk geen van
allen, dus hebben we de hele middag in het kinderbadje doorgebracht. Waar ik de 4 grootsten moest leren zwemmen. Tja ...
De allerkleinste heeft mijn nek alleen maar losgelaten om zich aan mijn arm vast te klemmen. En als we niet in het water lagen waren ze aan het eten. Snoep, 5 broden, blikjes vis, crackers en 20 zakjes water vlogen er doorheen.
En de kleintjes plasten gewoon in het gras. Uit het water het gras in, broekje naar beneden, hurken en hop. Wie heeft er een wc nodig? Die kennen ze tenslotte helemaal niet. De groten probeerden hun
kleine zusjes in het begin nog wel naar de wc te brengen, maar ze gaven het al snel op.
Verder is het erg leuk dat ik les geef op de school waar ik ook woon. Als ik nu in de buurt loop roepen de leerlingen me na: "Madam fishie, little fishie!"
Waarbij ze dan de i lekker laten rollen. Ik heb nl begin vorige week in de klas een verhaal verteld waarin een vrouw een visje roept dat in zee zwemt. Dat vonden ze zo'n leuk verhaal dat het me overal is
gevolgd. Dezelfde avond moest ik het thuis al vertellen, want ze hadden er al over gehoord.
Ook in de klas en op het 'schoolplein' hoor je steeds "Madam fishie, little fishie!"
Wanneer ik langs een compound loop waar 1 van mijn leerlingen woont zit er vaak eentje buiten. Dan is het: "Madam fishie, collect!" En dan krijg ik groundnuts of mango's in mijn handen gestopt. Het is nu nl mangoseizoen. Anders dan bij ons zijn deze heel klein en draderig, maar heerlijk van smaak.
Na het eten zitten de draden je de hele dag in de weg, maar dat is het het waard! Nadeel van dit seizoen is dat er nog meer vliegen zijn. En zelfs de Ghanezen puffen nu van de hitte.
Toch hadden ze zondag hun mooie kleren aan om naar de kerk te gaan. Op een bankje in de schaduw wachten ze dan tot het tijd is.
Afgelopen dinsdag heb ik mijn leerlingen verteld over 1 april, Fool's day. Dat is lastig uitleggen als je niet kunt zeggen "je gulp staat open, je broek is kapot of je veter is los". Veel gulpen staan nl open omdat ze kapot zijn, in de meeste broeken zit echt een scheur en slippers hebben geen veters. Toch snapten ze het en ze vonden het geweldig. De hele dag werden alle leraren in de maling genomen.
Mijn tijd hier zit er nu op. De kinderen vinden dat ik niet weg moet gaan. "Stay here, madam. Stay with us!" De verstandige oudste dochter zegt dan dat mijn kinderen dat niet leuk zullen vinden. Geen probleem. Dan moet ik gewoon naar Nederland om mijn kinderen en
al mijn jurken te halen en dan terug komen. Dan bouwen ze ondertussen een hut voor ons.
Vandaag was mijn laatste dag op school. De hele klas riep ach en wee. Ze vinden het helemaal niks dat ik alweer weg ga. Vanmorgen heb ik ze allemaal een schriftje en een pen gegeven en ze waren zo blij! Ze begonnen spontaan een 'thank you liedje' te zingen.
Van het hoofd van de school kreeg ik een certificaat en een handdruk, en ook kwamen ze met een tradiotionele bloes. Van dikke katoen en dus bloedheet, maar ik was erg verrast. Natuurlijk moest het gelijk aan, en toen ik ermee in de klas kwam gingen de leerlingen helemaal uit hun dak. Geweldig vonden ze dat! Ze sprongen en dansten om me heen. Ik heb ze beloofd dat ik contact zal proberen te houden.
Als ik 's avonds buiten op mijn bedje naar de sterren lig te kijken, en iedereen om me heen op de grond zie
slapen weet ik al dat ik dit heel erg ga missen. Ook het 's middags onder de mangoboom een boekje lezen, bijles geven of gewoon een beetje voor me uit staren
zijn momenten die ik zal koesteren.
Ik ben benieuwd of het reizen door Ghana me net zo zal bevallen als deze 9 weken in de compound. Waar ik verstoken van enige vorm van luxe een heerlijke tijd
heb gehad. Samson en Solomon die zich naar me toe haastten om mijn fiets en tas over te nemen als ik thuis kwam, Hannah die mijn was deed omdat ik er
volgens haar niets van kon, Rachida die haar vieze snoetje en handen tegen me aan drukte als ze troost zocht, Comfort die altijd keek of ik een leeg flesje
voor haar had, mr Anthony die iedere ochtend vroeg hoe mijn nacht was geweest en iedere avond naar mijn dag informeerde... Da's een heel andere luxe!
Dus met z'n achten in de taxi gepropt. Had in Nederland nooit gemogen, maar hier is dat heel gewoon.
Ze vonden het zo spannend dat ze de hele rit stil waren. En geloof me, zolang heeft dat nog nooit geduurd. Ik heb ze daar dan ook lekker mee geplaagd.
In het zwembad had iedereen snel zijn zwemkleding aan. Dat betekende voor de 3 kleintjes een onderbroekje (smoezelig en gescheurd), en voor de grote meisjes een
soort fietsbroekje onder iets wat voor een badpak door moet gaan. Zwemmen kunnen ze natuurlijk geen van
allen, dus hebben we de hele middag in het kinderbadje doorgebracht. Waar ik de 4 grootsten moest leren zwemmen. Tja ...
De allerkleinste heeft mijn nek alleen maar losgelaten om zich aan mijn arm vast te klemmen. En als we niet in het water lagen waren ze aan het eten. Snoep, 5 broden, blikjes vis, crackers en 20 zakjes water vlogen er doorheen.
En de kleintjes plasten gewoon in het gras. Uit het water het gras in, broekje naar beneden, hurken en hop. Wie heeft er een wc nodig? Die kennen ze tenslotte helemaal niet. De groten probeerden hun
kleine zusjes in het begin nog wel naar de wc te brengen, maar ze gaven het al snel op.
Verder is het erg leuk dat ik les geef op de school waar ik ook woon. Als ik nu in de buurt loop roepen de leerlingen me na: "Madam fishie, little fishie!"
Waarbij ze dan de i lekker laten rollen. Ik heb nl begin vorige week in de klas een verhaal verteld waarin een vrouw een visje roept dat in zee zwemt. Dat vonden ze zo'n leuk verhaal dat het me overal is
gevolgd. Dezelfde avond moest ik het thuis al vertellen, want ze hadden er al over gehoord.
Ook in de klas en op het 'schoolplein' hoor je steeds "Madam fishie, little fishie!"
Wanneer ik langs een compound loop waar 1 van mijn leerlingen woont zit er vaak eentje buiten. Dan is het: "Madam fishie, collect!" En dan krijg ik groundnuts of mango's in mijn handen gestopt. Het is nu nl mangoseizoen. Anders dan bij ons zijn deze heel klein en draderig, maar heerlijk van smaak.
Na het eten zitten de draden je de hele dag in de weg, maar dat is het het waard! Nadeel van dit seizoen is dat er nog meer vliegen zijn. En zelfs de Ghanezen puffen nu van de hitte.
Toch hadden ze zondag hun mooie kleren aan om naar de kerk te gaan. Op een bankje in de schaduw wachten ze dan tot het tijd is.
Afgelopen dinsdag heb ik mijn leerlingen verteld over 1 april, Fool's day. Dat is lastig uitleggen als je niet kunt zeggen "je gulp staat open, je broek is kapot of je veter is los". Veel gulpen staan nl open omdat ze kapot zijn, in de meeste broeken zit echt een scheur en slippers hebben geen veters. Toch snapten ze het en ze vonden het geweldig. De hele dag werden alle leraren in de maling genomen.
Mijn tijd hier zit er nu op. De kinderen vinden dat ik niet weg moet gaan. "Stay here, madam. Stay with us!" De verstandige oudste dochter zegt dan dat mijn kinderen dat niet leuk zullen vinden. Geen probleem. Dan moet ik gewoon naar Nederland om mijn kinderen en
al mijn jurken te halen en dan terug komen. Dan bouwen ze ondertussen een hut voor ons.
Vandaag was mijn laatste dag op school. De hele klas riep ach en wee. Ze vinden het helemaal niks dat ik alweer weg ga. Vanmorgen heb ik ze allemaal een schriftje en een pen gegeven en ze waren zo blij! Ze begonnen spontaan een 'thank you liedje' te zingen.
Van het hoofd van de school kreeg ik een certificaat en een handdruk, en ook kwamen ze met een tradiotionele bloes. Van dikke katoen en dus bloedheet, maar ik was erg verrast. Natuurlijk moest het gelijk aan, en toen ik ermee in de klas kwam gingen de leerlingen helemaal uit hun dak. Geweldig vonden ze dat! Ze sprongen en dansten om me heen. Ik heb ze beloofd dat ik contact zal proberen te houden.
Als ik 's avonds buiten op mijn bedje naar de sterren lig te kijken, en iedereen om me heen op de grond zie
slapen weet ik al dat ik dit heel erg ga missen. Ook het 's middags onder de mangoboom een boekje lezen, bijles geven of gewoon een beetje voor me uit staren
zijn momenten die ik zal koesteren.
Ik ben benieuwd of het reizen door Ghana me net zo zal bevallen als deze 9 weken in de compound. Waar ik verstoken van enige vorm van luxe een heerlijke tijd
heb gehad. Samson en Solomon die zich naar me toe haastten om mijn fiets en tas over te nemen als ik thuis kwam, Hannah die mijn was deed omdat ik er
volgens haar niets van kon, Rachida die haar vieze snoetje en handen tegen me aan drukte als ze troost zocht, Comfort die altijd keek of ik een leeg flesje
voor haar had, mr Anthony die iedere ochtend vroeg hoe mijn nacht was geweest en iedere avond naar mijn dag informeerde... Da's een heel andere luxe!
-
03 April 2008 - 19:36
Assie:
hier berichtje uit het ziekenhuis.De operatie is goed gegaan en nu wachten op het uitzieken thuis:(
Ik begrijp dat ze het jammer vinden dat je daar weggaat.krijg er tranen van in mijn ogen als ik het lees.
Geweldige ervaringen allemaal.Precies zoals
je het gedacht en gewild had?
kussies As -
03 April 2008 - 19:48
Linda:
heey phil heb het allemaal gelezen echt gaaf maar verlang alweer naar een stoelmassage hAHAHA GROEJES VAN DE KRUGERTJES -
04 April 2008 - 07:09
Kel:
Is ons hutje al klaar? haha
Ben blij dat je het naar je zin hebt gehad, misschien nog een keertje op vakantie naar Ghana dan maar!
Veel plezier met het rondtrekken!
Love you xxx -
04 April 2008 - 12:17
Ray:
Als ze een mooi hotel daar bouwen (Hilton ofso) dan komen we wel weer s langs, maar ben niet vanplan om in de boesboes te piesen!! -
04 April 2008 - 22:55
Sonja:
Hello,Twee weken geleden heb ik nog heel erg aan je gedacht.ik zag op t.v een programma van 3 vrijwilligsters die ook na 3 maanden in Afrika afscheids moesten nemen van het dorp.Tranen,snikken,omhelzingen enz. nou,toen moest ik natuurlijk aan jou denken. Toch fijn dat je verstoken van alle luxe van hier toch een heerlijke tijd heb gehad.Wat ga je dan alles meer waarderen hè?
Lieve Phil, 't ga je goed,tot de volgende keer. Doei.XXXXXX -
05 April 2008 - 09:37
Ineke:
Lieve Phily, 'k Kan me voorstellen, dat het moeilijk is weg te gaan.Een geweldige ervaring en je zult hier nog lang over nadenken....genieten. Een hele fijne tijd met je rondreis! Genoten van je heerlijke verhalen en foto's. Pas op jezelf! Liefs. -
07 April 2008 - 08:24
Ellen:
Hoi Phily, wat een leuk verhaal weer. Goh wat zal ik het missen. Leuk hoor, dat je je zo ingeburgerd voelt. En ja, kan mij voorstellen, dat je het gaat missen. De rust en het intieme met de natuur. Hier weten we alleen van plaatjes, maar jij hebt het echt meegemaakt. Heel bijzonder, om dit alles mee te mogen maken via jouw web. Heel leuk in het zwembad. Goh, wat wij zo gewoon vinden, zwemmen, dat zij dat niet kunnen. Ze zullen je missen hoor! Staat je erg leuk hoor, dat biggy shirt! haha...Ja en nu lekker rondreizen. Ben benieuwd wat je allemaal tegenkomt. Doe wel voorzichtig hoor! Het is omgevlogen die 9 weken. Hopelijk, kunnen we volgende maand gezellig een wijntje drinken en al jouw verhalen live aanhoren. Ik kijk er naar uit. Veel plezier nog en ik blijf je volgen.
Veel liefs en een dikke kus
Ellen -
08 April 2008 - 07:54
Anja :
he meis, wat gaat dat snel he, eer je goed en wel gesettled bent in je lemen hutje, is t al weer voorbij. Ik kan me voorstellen dat je met pijn in je hart afscheid neemt van iedereen. Maar goed je rondreis is natuurlijk ook iets om naar uit te kijken, wel voorzichtig doen hoor en ik hoop dat we van je rondreis ook nog wat mooie verhalen en foto's te zien krijgen. Heel veel plezier en tot ziens. Liefs, anja -
08 April 2008 - 19:46
Wil:
Hoi Phily, wat gaat de tijd toch snel. Zo te horen heb je ook echt genoten wat ik me heel goed kan voorstellen en dan afscheid nemen, lijkt me ook vreselijk. Volgens mij ga je straks als je thuis bent alles wel met heel andere ogen bekijken maar goed nu even heerlijk genieten van je rondreis, hopelijk krijgen wij hier ook nog eea van te zien. Meis heel veel plezier en pas op he. Liefs Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
