in Battambang en naar Siem Reap

In 1 dag kan je een hoop zien, zeker met een tuktuk! Eerst een snel kijkje genomen bij een krokodillenfarm. Honderden van die beesten worden in diverse bakken gehouden voor de fok, niet voor de huid en het vlees. Zegt de eigenaar tenminste. Eieren worden niet door de dieren zelf uitgebroed maar in het zand en de kleintjes worden na een paar weken verkocht aan Vietnam. Tijdens het eten en paren gaat het er soms heftig aan toe en dat is sommige beesten wel aan te zien. De bakken worden iedere dag schoon gespoten (wederom volgens de eigenaar) maar het stonk er behoorlijk!

De bamboo train kan wel 3 ton rijst vervoeren en rijdt heen en weer over een enkel spoor. Maar wat het treintje zo bijzonder maakt is dat het uit losse delen bestaat en dus zo uit elkaar kan worden gehaald als er een tegenligger is. De regel is dat het treintje met de minste lading opzij gaat.

Daarna naar Phnom Banan waar ik, in de bloedhitte, 358 ongelijke stenen traptreden heb beklommen. Ik dacht dat ik er halverwege in zou blijven! Naar beneden was minder vermoeiend maar wel veel enger. Zal de leeftijd wel zijn...
De steamed rice with vegetables en de mangojuice smaakten er des te beter door.

Volgende stop was Phnom Sampeau. De keus tussen 144 treden, een steile helling op en af lopen of een ritje achterop een motobike was snel gemaakt. Onderweg stoppen bij de Killing Caves. Het is een diepe grot waar de Khmer Rouge hun slachtoffers na een klap op hun hoofd of met doorgesneden keel ingooiden. Was je niet dood door de klap op je hoofd deed de val het wel, en anders stierf je vanzelf aan je verwondingen of van honger en dorst.
De tempel boven was mooi, het uitzicht nog veel mooier. Weer beneden een uurtje een hangmat in en dan de hoek om naar de Bat Cave. Boven ons hoofd (zachtjes uitgedrukt: ik was niet de enige) zag je al tientallen vleermuizen onrustig worden in een grote spleet in de rots. Tegen de schemering vlogen ze uit: ca 4 miljoen schreeuwende vleermuizen in een brede streep die richting het meer gaan om eten te zoeken. En wat naar beneden kwam was geen beginnend regenbuitje! Na een kwartier was de streep nog even breed en reden we een stuk verder voor een beter overzicht. Je zag een kilometers lang lint van donkere stipjes langs de horizon bewegen!

Weer in het hotel probeer ik een kamer te boeken voor de komende nachten, want de volgende ochtend ga ik met de boot naar Siem Reap. Omdat het dry season is staat het water laag en zullen we er ongeveer 9 uur over doen ipv 5 of 6. Maar ... het is morgen Chinese New Year en dus is alles volgeboekt of veel duurder dan normaal. Maar lang leve het internet en na veel zoeken vind ik een singleroom in een guesthouse voor $7 per nacht. Boeken dus! De receptioniste van mijn huidige hotel even laten bellen om te checken en om een pick-up bij de boot te regelen. Na 3 keer mijn naam spellen hebben ze het en beloven een tuktuk om 17.00 uur bij de boot.

De boottrip is lang vinden mijn billen, maar het is mooi en ik zie gelijk een hoop floating villages. Scheelt straks weer een trip! Er waren ook veel mooie vogels, maar die wilden niet poseren. Sorry Frank!