Siem Reap
Door: Phily
Blijf op de hoogte en volg Phily
23 Februari 2015 | Cambodja, Khett Siem Reab
Om 16.30 uur legt de boot aan in Siem Reap. Zo'n 20 toeristen (de Cambodjaanse vrouwen zijn met hun boodschappen al bij een van de floating villages van boord gegaan) en geen tuktuk te bekennen! "Because of the Chinese New Year" weet een rondhangende local te vertellen. Hij belt een beetje rond en er komen inderdaad een paar tuktuks. Lang niet genoeg, maar het is een begin. Ik bel voor de zekerheid naar mijn geboekte guesthouse en wat denk je ... Ze hebben geen boeking ontvangen, weten van geen pick-up ... oja, toch wel ... of nee... Nou ja, ze zitten vol maar er komt iemand aan. Welk bootstation want er blijken er ineens 2 te zijn! Kan wel een uur duren want 'it is far'. Een Française met een zoontje van 16 maanden is de wanhoop nabij. Ze wist niet van het feest en heeft dus geen kamer geboekt. Veel anderen ook niet, maar die maken zich geen zorgen. Ze vinden wel wat. Ik bied haar aan om met mij mee te gaan. Dan is ze in ieder geval in Siem Reap en als de door mij geboekte single room ook, zoals meestal, 2 bedden heeft is ze voor vannacht even gered. Dan gaat de telefoon van de local wiens gsm ik net heb geleend. Het guesthouse heeft geen driver ... because of the Chinese New Year. Of ik maar even zelf wil komen. Grrrr ....
Gelukkig komt er net een verdwaalde tuktuk aan, dus hups, alles erin. Een uur over een bumpy zandweg en dan een wat betere weg. De driver knows a short cut... Eindelijk komen we bij het guesthouse. Daar hebben ze nog nooit van me gehoord en ze zitten vol tot de 21ste. Hij belt rond en vindt een twin room om de hoek. Morgen heeft hij wel een kamer voor me. Denkt hij.
En zo deel ik plotseling een kamer met een vrouw en een baby. Nadat we ons rot hebben gezocht naar iets te eten want .... because of the ...
De volgende dag heb ik inderdaad een kamer, ga ik de stad een beetje verkennen en 's avonds eerst de zonsondergang bekijken in Phnom Bakheng en daarna eten op de nightmarket. Even een relaxed dagje dus.
De dag erna is alles behalve relaxed. Om 8.30 uur zit ik op de fiets en begin ik bij Ta Phrom. Dit tempelcomplex vind ik vooral mooi door de eeuwenoude, reusachtige bomen die muren en stenen in een wurgende omhelzing hebben genomen. Scenes uit The Tomb Raider met Angelina Jolie als Lara Croft zijn hier opgenomen.
Ik fiets van de ene tempel naar de andere en ondanks de warmte is het goed te doen. Pas om 17.45 lever ik mijn fiets weer in en na een douche loop ik in ca 15 minuten naar de nightmarket. Met de lichaamsbeweging zit het dus wel goed!
De volgende ochtend worden Marion (met baby) en ik om 5.15 uur opgehaald om naar de zonsopgang te gaan kijken. Die is alleen niet zichtbaar, dus dat is een beetje jammer. Vooral omdat de baby huilerig is door het vroege opstaan. Gelukkig valt hij snel in slaap als we weer in de tuktuk zitten richting Bantei Srei. We rijden door een landelijke omgeving en alleen dat is de rit al waard. Bantei Srei is heel mooi en niet zo druk. Tegen de tijd dat we uitgekeken zijn arriveren de bussen en al snel staat het parkeerterrein bijna vol. Net op tijd dus! Er zijn heel veel Chinezen die per groep reizen en die zijn echt lastig. Gaan gewoon voor je beeld staan als je een foto wil maken en nemen uitgebreid de tijd om iedereen stuk voor stuk te vereeuwigen. Daar ben ik al snel klaar mee en tik ze vriendelijk op hun schouder. Moet gezegd worden dat ze dan ook met een 'solly solly' opzij gaan.
Met de tuktuk doen we nog een paar tempels aan, maar behalve Bayon beginnen ze een beetje op elkaar te lijken. Ik denk dat je het een overkill aan oude stenen kan noemen!
Inmiddels is het zondag en fiets ik om half 7 naar de beroemdste tempel: Angkor Wat. De hele horde stroomt naar buiten want de zonsopgang is net geweest. Binnen is het daardoor redelijk rustig, maar als ik wegga moet ik me alweer door de binnenkomende stroom heen worstelen.
Terug in Siem Reap is het tijd voor een nek-schouder-bovenrug massage. 30 min voor $1, en het is nog een goede ook. Nog even over de Psar Chaa (old market), een late lunch en dan heb ik wel gehad. Ik ben kapot! Terug in het guesthouse ga ik om16.00 uur even op bed liggen en wordt om 22.30 uur wakker. Na een paar bladzijden lezen val ik weer in slaap tot 8.30 maandagochtend. Nu zal ik toch wel uitgerust zijn?
Nog een beetje fietsen, lunchen en dan klaarmaken voor de nachtbus. Als het goed is word ik om 18.20 opgehaald. Morgen slaap ik in hetzelfde hotel als Robin en Luuk!
Gelukkig komt er net een verdwaalde tuktuk aan, dus hups, alles erin. Een uur over een bumpy zandweg en dan een wat betere weg. De driver knows a short cut... Eindelijk komen we bij het guesthouse. Daar hebben ze nog nooit van me gehoord en ze zitten vol tot de 21ste. Hij belt rond en vindt een twin room om de hoek. Morgen heeft hij wel een kamer voor me. Denkt hij.
En zo deel ik plotseling een kamer met een vrouw en een baby. Nadat we ons rot hebben gezocht naar iets te eten want .... because of the ...
De volgende dag heb ik inderdaad een kamer, ga ik de stad een beetje verkennen en 's avonds eerst de zonsondergang bekijken in Phnom Bakheng en daarna eten op de nightmarket. Even een relaxed dagje dus.
De dag erna is alles behalve relaxed. Om 8.30 uur zit ik op de fiets en begin ik bij Ta Phrom. Dit tempelcomplex vind ik vooral mooi door de eeuwenoude, reusachtige bomen die muren en stenen in een wurgende omhelzing hebben genomen. Scenes uit The Tomb Raider met Angelina Jolie als Lara Croft zijn hier opgenomen.
Ik fiets van de ene tempel naar de andere en ondanks de warmte is het goed te doen. Pas om 17.45 lever ik mijn fiets weer in en na een douche loop ik in ca 15 minuten naar de nightmarket. Met de lichaamsbeweging zit het dus wel goed!
De volgende ochtend worden Marion (met baby) en ik om 5.15 uur opgehaald om naar de zonsopgang te gaan kijken. Die is alleen niet zichtbaar, dus dat is een beetje jammer. Vooral omdat de baby huilerig is door het vroege opstaan. Gelukkig valt hij snel in slaap als we weer in de tuktuk zitten richting Bantei Srei. We rijden door een landelijke omgeving en alleen dat is de rit al waard. Bantei Srei is heel mooi en niet zo druk. Tegen de tijd dat we uitgekeken zijn arriveren de bussen en al snel staat het parkeerterrein bijna vol. Net op tijd dus! Er zijn heel veel Chinezen die per groep reizen en die zijn echt lastig. Gaan gewoon voor je beeld staan als je een foto wil maken en nemen uitgebreid de tijd om iedereen stuk voor stuk te vereeuwigen. Daar ben ik al snel klaar mee en tik ze vriendelijk op hun schouder. Moet gezegd worden dat ze dan ook met een 'solly solly' opzij gaan.
Met de tuktuk doen we nog een paar tempels aan, maar behalve Bayon beginnen ze een beetje op elkaar te lijken. Ik denk dat je het een overkill aan oude stenen kan noemen!
Inmiddels is het zondag en fiets ik om half 7 naar de beroemdste tempel: Angkor Wat. De hele horde stroomt naar buiten want de zonsopgang is net geweest. Binnen is het daardoor redelijk rustig, maar als ik wegga moet ik me alweer door de binnenkomende stroom heen worstelen.
Terug in Siem Reap is het tijd voor een nek-schouder-bovenrug massage. 30 min voor $1, en het is nog een goede ook. Nog even over de Psar Chaa (old market), een late lunch en dan heb ik wel gehad. Ik ben kapot! Terug in het guesthouse ga ik om16.00 uur even op bed liggen en wordt om 22.30 uur wakker. Na een paar bladzijden lezen val ik weer in slaap tot 8.30 maandagochtend. Nu zal ik toch wel uitgerust zijn?
Nog een beetje fietsen, lunchen en dan klaarmaken voor de nachtbus. Als het goed is word ik om 18.20 opgehaald. Morgen slaap ik in hetzelfde hotel als Robin en Luuk!
-
25 Februari 2015 - 19:03
Will & Klasina:
Wat een foto,s prachtig je lunch zag er ook lekker uit en een wijntje weg dus zal wel water zijn
en een goed ontbijt doet wonderen hihi .dan maar weer op de pendalen geniet zoveel mogelijk straks weer werkenwerken veel liefs dikke kusssssssssssssss -
25 Februari 2015 - 20:57
Roger En Ingird:
Gelukkig nieuwjaar!!
Geweldig weer dit verhaal. Wanneer wij dit lezen lijkt het net als of we mee reizen.
Het enige dat ontbreekt is de geur, de temperatuur en natuurlijk het geluid.
Prachtige foto's.
Vergeet niet een dagje rust in te plannen.
Geniet verder en tot gauw of iets later in waterig koud NL.
Groetjes Roger en Ingrid. -
25 Februari 2015 - 21:37
Kelly&Frank:
Je bent het nieuwe jaar iig met een goede karma begonnen. 16 maanden (?!) oude baby op je kamer.... pfffft
En dat van The Tomb Raider stond vast in je boek of werd je verteld door een local ;)
Veel beweging, lang wachten, mooie foto's en leuke verhalen!
Enjoy! Groetjes aan Robin en Luuk xx -
25 Februari 2015 - 23:41
Joop Niezen:
Hartstikke goed verhaal, Phil. Ik lees het ademloos. Wat een avonturen!
Liefs
Joop -
25 Februari 2015 - 23:52
Astrid:
Je kan verder lekker uitrusten als je bij die twee luxe backpackers bent.....die maken zich niet zo druk....have fun xx -
27 Februari 2015 - 12:42
Lilian:
Heeey Phily,
Leuk weer om je reisverslagen te lezen, altijd spannend wat jij meemaakt.
Maar met een baby op de kamer !!! Dat vindt ik wel stoer van je hoor..
Heel veel plezier nog en doe voorzichtig,
Groetjes van ons allen....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
