Luang Prabang

In de bus van Chiang Rai naar Chiang Khong (aan de grens met Laos) zat ik gezellig naast een Thaise oma. Ons gesprek bestond uit vriendelijke glimlachjes tot ik het kleine foto albumpje liet zien dat ik mee had genomen. Het door mij aanwijzen en benoemen van mama, papa en baby (sorry Kelly en Rachel, maar baby wordt beter begrepen dan daughter) smeedde een band door alle taalbarrieres heen. Een 25 jarige Nederlandse (Hiltje) die toevallig voor ons zat heeft het moment vereeuwigd.
Het visum was, na een boottochtje naar de overkant, zo aangevraagd en uitgereikt, uiteraard niet na het invullen van 3 dezelfde formulieren. Die ik, ingevuld en al, vanuit Nederland had meegenomen, maar dat was natuurlijk niet goed genoeg. Inmiddels waren Hiltje en ik tot de ontdekking gekomen dat de 1e week van onze reis er hetzelfde uitziet, dus zijn we nu samen op pad.
In Huay Xai een dagje doorbrengen omdat de slowboot naar Luang Prabang 's morgens vertrekt was geen straf. Tempeltje, hapje eten, drankje en zo kom je de dag wel door. En natuurlijk moest ik nog een ticket voor de boot en lunch voor onderweg regelen. Want de eerste dag zouden we 7 uur op de boot zitten, de tweede dag nog langer. Maar aan aanbod geen gebrek, dus ook dat was geen probleem. 's Morgens regende het keihard, zo hard kan het in Ned niet regenen ... Hoe moet dat straks op de boot???? Maar gelukkig stopte het net op tijd met regenen. :-) Dan op tijd naar de boot, want in de beloofde genummerde stoelen haden we geen vertrouwen. Terecht, zo bleek. Al snel zat de boot vol en was het leuk om te kijken hoe iedereen zocht naar de gereserveerde stoelen waar allang andere mensen op zaten. De spectaculaire tocht over de Mekong viel een beetje tegen. Want hoe mooi ook, na een uurtje of 2 zijn alle bomen gewoon groen en de rotsformaties in en langs de rivier een hoop stenen. Dus dan maar lezen, foto's maken en praten met de andere toeristen waar de boot mee vol zat. De volgende dag hetzelfde verhaal dus het sjouwen met de zware rugzak toen de boot eenmaal in Luang Prabang aankwam was bijna leuk. Nu weer een guesthouse zoeken. En daar ben je niet de enige in. Maar toch al snel iets gevonden. Voor 80.000 Kip (ca 8 euro) een kamer met eigen badkamer gevonden. Niet dat de meeste van jullie daar zouden willen slapen, maar voor hier is het niet slecht. Je kan douchen terwijl je op de toilet zit en gelijk geelectrocuteerd worden. Niet slecht toch?
Vanmorgen al om 5.30 uur zittend op een stoepje wachten op de monnikkenprocessie. Die komen langs met hun bedelnappen en iedereen mikt daar een handje sticky rice in. De volgelingen vroom knikkend, de monnikken stoicijns doorlopend en de toeristen vrolijk fotograferend. Iedereen weer blij! Ontbijtje bij een stalletje en ja, ik eet iedere avond Laos food op de nightmarket. Gisteren voor 10.000 Kip (dus 1 euro) een bord volgeladen bij een soort buffettafel. En lekker! Van de helft weet ik niet wat het was, maar dat maakt niet uit.
Daarna me te pletter gelopen om tempels te bekijken en 190 treden beklommen voor nog een tempel en het uitzicht. Pffff ...
Morgenochtend gaan we op zoek naar een boot die ons naar overkant brengt om grotten te bezoeken en overmorgen moeten we vroeg de bus hebben naar Phonsavan. En die bus gaat daar 10 uur over doen. Leuk vooruitzicht dus!
Ik probeer vanavond wat foto's te plaatsen, maar het internet is hier niet zo heel snel.
Nu eerst nog even een fruitshake halen voor de vitamientjes!