Dag 2 zondag

Vanmorgen zou om 10 uur de rendierenrace beginnen. Maar de straat moet dan een dikke laag sneeuw hebben en omdat er de laatste weken geen sneeuw is gevallen, moet dat er neer worden gelegd. Gisteravond was het te warm, dus moest dat vanmorgen nog worden gedaan. De dranghekken werden geplaatst, reclamedoeken daaraan vastgemaakt en niemand heeft haast. De Noren zijn niet zo moeilijk en zo wordt de race net zo makkelijk verschoven naar 1 uur vanmiddag. Voor ons niet zo leuk, want dan zijn we op stadstour. Maar goed, rendieren zien we later in de week nog.

De trottoirs zijn hier verwarmd, de straten niet. Dat betekent ijsvrije stoepen waar je goed op kan lopen zonder uit te glijden (behalve dan op de delen waar de verwarming stuk is en die spekglad zijn) en straten die eruit zien als stekelvarkens met opgestroopte ijsgolfjes. De auto's rijden namelijk allemaal met spikes om de banden en rijden zo alles kapot. Als rond oktober de 1e sneeuw is gevallen en de spikes nog niet om de banden zitten is er een bocht waar alle auto's door glijden en uit vliegen. Dan zitten de oude mannen op een stoeltje aan de kant en geven cijfers voor de mooiste schuivers.

Er is in Tromso een lange weg waar, toen ze hem wilden aanleggen, geen geld voor was. Er werd besloten de weg aan te leggen met de accijns die op de alcohol werd geheven. De Drankweg, zoals hij is genoemd, was er binnen 2,5 jaar! Alcohol is duur in Noorwegen: voor een glas simpele wijn betaal je tussen de 9 en 13 euro. Maar volgens onze gids wordt er in de bars gedronken alsof er nog een 4-baansweg moet worden aangelegd.

Tijdens de stadstour leren we dat Tromso de op 1 na grootste stad (qua oppervlakte) van de wereld is, de universiteit 11.000 studenten van 85 verschillende nationaliteiten heeft en dat Els en ik gisteren hebben gegeten bij de op 1 na meest noordelijke Burger King van de wereld. De meest noordelijke ligt 200 m verderop. Hadden we dat geweten ...
We zijn trouwens erg blij dat we niet voor eind januari hadden geboekt. De zon laat zich hier namelijk niet zien van 22 november tot 22 januari. Op 22 januari is de zon er ... 3 minuten. Vanwege het slechte weer was de zon pas afgelopen donderdag voor het eerst te zien, maar nog niet te voelen. Dat duurt nog zeker een week of 2. Om 4 uur 's middags is het donker. Dat is raar, maar de avond duurt zo wel lekker lang.
Om 16.30 gingen we de boot op. Er was gezegd dat we allemaal een binnenhut zouden hebben, maar een paar van ons hebben geluk en een buitenhut gekregen. Dat betekent dat we een raam hebben. Dat raam kijkt uit op een reddingsboot, maar daarboven zien we de lucht en morgen hebben we dus daglicht. Onze hut is groter dan we hadden verwacht (nog steeds klein) en heeft een twee persoonsbed. Anderen hebben een 1 persoonsbed en een opklapbed, dus wij hebben dubbel geluk!

YESYESYES! We hebben het Noorderlicht gezien! Echt zoals je in de filmpjes op tv ziet., helemaal geweldig! Het was net tijd om naar de veiligheidsinstructies te gaan luisteren, maar iedereen rende naar buiten, camera's in de aanslag. Aziatische meisjes begonnen te gillen, want (zo hoorden we later) het Noorderlicht zien betekent dat je snel zwanger wordt. Dat laten wij maar aan ons voorbij gaan!
Volgens de Noorderlicht app wordt er rond 22.30 en 03.00 uur weer mooi Noorderlicht verwacht. Dan gaan we weer naar buiten voor nog meer foto's. Het is moeilijk fotograferen, want je ziet het met het blote oog maar niet door de camera. Het is dus een kwestie van kijken, mikken en hopen dat je goed zit. Ik heb al een paar prachtige foto's kunnen maken.

Morgen gaan we met de bus naar de Noordkaap en daarna varen we weer verder.