Vang Vieng
Door: Phily
Blijf op de hoogte en volg Phily
07 Februari 2013 | Laos, Luang Prabang
Een uurtje of 6 samen met 8 locals (waaronder 2 omaatjes met meer rimpels dan een Shar-Pei) in een mini-van naar Van Vieng is normaal gesproken een makkie. Het is, ondanks dat er volgens mij niet 1 recht stukje weg in zit maar alleen maar kronkels naar links en rechts, een mooie rit dus er valt genoeg te zien. Maar ... als er een man naast je zit die elke paar minuten met veel overtuiging van heel diep een rochel haalt en die vervolgens het raam uitspuugt is de lol er snel af. Hiltje en ik wisten niet hoe snel we onze iPod tevoorschijn moesten halen, maar zelfs daar kwam onze buurman overheen. :-(
Toch kwam ook aan die rit een eind en zo arriveerden we in Vang Vieng, het backpackersparadijs. Ik had al veel verhalen gelezen over deze plaats, waar drank, drugs en feesten net zo'n grote rol in speelde als het tuben wat je hier gedaan moet hebben. Maar de laatste berichten waren anders: omdat er jaarlijks heel wat doden vielen doordat mensen met hun benevelde hoofd rare stunts uithaalden in het water, zijn de bars op de tubingroute gesloten en de controle verscherpt. Dus toch maar eens gaan kijken hier. Wat direct opviel waren de bars en restaurants met loungekussens waar je heel relaxed de hele dag door Friends kan kijken. Maar eerst maar eens een rondje lopen voor de orientatie. De rivier en het startpunt voor de tubing was snel gevonden, maar dat stond voor morgen op het programma. Veel mensen waren er niet op straat, maar wat er liep waren voornamelijk backpackers. Een laat noodlesoepje en vroeg naar bed, want van dat hangen in de bus word je erg moe.
's Morgens ontbijten met een banana pancake en Friends, en dan met de tubes een tuktuk in naar de startplaats. Bij de "ticketbalie" hing een groot bord dat het niet op prijs werd gesteld als je in bikini of zwembroek de tube terug kwam brengen. Zoals overal in Azie houden ze ook hier in Laos niet van teveel bloot mensenvlees. Het tuben was werkelijk fantastisch!
We dobberden 4 uur lang in een grote vrachtwagenband de Nam Song af, passeerden regelmatig een stroomversnelling (waarbij je uit moest kijken voor bovenwater uitstekenden en vlak onderwater blijvende rotsen), hoge bergen trokken aan ons voorbij, vlinders fladderden om ons heen. Na een wat langere stroomversnelling sprongen er allemaal vissen om ons heen boven het water uit, een stuk verder daalde er heel zachtjes een witte pluizenregen uit de bomen op het water neer, jonge monniken namen een bad, vissers waren bezig met netten en een soort onderwatergeweer met pijl, en af en toe kwam er een kajak langs. En het enige wat je hoeft te doen is genieten en zorgen dat je niet tegen een steen aanknalt. Vervelende middag dus! Ik kwam nog wel 1 keer in een draaikolk terecht. Maar na een keer of 3 om mijn eigen as te zijn gedraaid schoot ik er vanzelf weer uit.
Inmiddels was het al half 4, dus hebben we liggend op de loungekussens een fruitshake gedronken en ... jawel, Friends gekeken.
Vanmorgen hebben Hiltje en ik afscheid van elkaar genomen en ben ik richting Vientiane vertrokken waar ik inmiddels aan ben gekomen.
Maar dat verhaal is voor de volgende keer!
Toch kwam ook aan die rit een eind en zo arriveerden we in Vang Vieng, het backpackersparadijs. Ik had al veel verhalen gelezen over deze plaats, waar drank, drugs en feesten net zo'n grote rol in speelde als het tuben wat je hier gedaan moet hebben. Maar de laatste berichten waren anders: omdat er jaarlijks heel wat doden vielen doordat mensen met hun benevelde hoofd rare stunts uithaalden in het water, zijn de bars op de tubingroute gesloten en de controle verscherpt. Dus toch maar eens gaan kijken hier. Wat direct opviel waren de bars en restaurants met loungekussens waar je heel relaxed de hele dag door Friends kan kijken. Maar eerst maar eens een rondje lopen voor de orientatie. De rivier en het startpunt voor de tubing was snel gevonden, maar dat stond voor morgen op het programma. Veel mensen waren er niet op straat, maar wat er liep waren voornamelijk backpackers. Een laat noodlesoepje en vroeg naar bed, want van dat hangen in de bus word je erg moe.
's Morgens ontbijten met een banana pancake en Friends, en dan met de tubes een tuktuk in naar de startplaats. Bij de "ticketbalie" hing een groot bord dat het niet op prijs werd gesteld als je in bikini of zwembroek de tube terug kwam brengen. Zoals overal in Azie houden ze ook hier in Laos niet van teveel bloot mensenvlees. Het tuben was werkelijk fantastisch!
We dobberden 4 uur lang in een grote vrachtwagenband de Nam Song af, passeerden regelmatig een stroomversnelling (waarbij je uit moest kijken voor bovenwater uitstekenden en vlak onderwater blijvende rotsen), hoge bergen trokken aan ons voorbij, vlinders fladderden om ons heen. Na een wat langere stroomversnelling sprongen er allemaal vissen om ons heen boven het water uit, een stuk verder daalde er heel zachtjes een witte pluizenregen uit de bomen op het water neer, jonge monniken namen een bad, vissers waren bezig met netten en een soort onderwatergeweer met pijl, en af en toe kwam er een kajak langs. En het enige wat je hoeft te doen is genieten en zorgen dat je niet tegen een steen aanknalt. Vervelende middag dus! Ik kwam nog wel 1 keer in een draaikolk terecht. Maar na een keer of 3 om mijn eigen as te zijn gedraaid schoot ik er vanzelf weer uit.
Inmiddels was het al half 4, dus hebben we liggend op de loungekussens een fruitshake gedronken en ... jawel, Friends gekeken.
Vanmorgen hebben Hiltje en ik afscheid van elkaar genomen en ben ik richting Vientiane vertrokken waar ik inmiddels aan ben gekomen.
Maar dat verhaal is voor de volgende keer!
-
07 Februari 2013 - 13:31
Corine Rosenbrand:
He Phily,
Aan mij heb je ook niets verzamel ik allerlei info voor je maar vergeet het gewoon aan je door te geven! Sorry!
Jee wat een super gave indrukken die jij op zeg, te gek.
Ik lees ze met veel plezier! Succes met de rest van je gave reis en take care
Groetjes,
Corine -
08 Februari 2013 - 11:49
Ma:
Hoi Phily.
Leuk die verhalen van jou te lezen,je kan zo de verslagen(reisverhalen)voor de t.v. doen doet erica terpstra ook ha ha ha .Maar erg indrukwekkend wat je zoal mee maak en ziet,ben je nog niet moe?
Phily nog een volle week jij naar je zin ik aftellen.
nog veeeeel reisplezier groetjes ma en meloekie xxxxx -
10 Februari 2013 - 14:22
Sonja:
Nooit geweten dat Laos ook een n -
10 Februari 2013 - 14:55
Sonja:
Nooit geweten dat Laos ook een noord erlicht heeft (foto 11) Bij die twee geri mpe lde oma 'tjes heb je toch niet aan je moeder en mij gedacht hè ?
Maar krijg je nu geen trek in een lekkere zak patat van Bram??
Weet je wat je moet bestellen? Khai lao dat is heel lekker en iets speciaal voor jou is Khua y namuaa n.
Eet smakelijk.
Doei .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
